Forvarnarstarf...

Við getum lang flest hérna verið sammála að þetta er ekkert nema glæfraakstur á hæsta stigi sem hefði getað farið hrikalega, hvort er fyrir ökumanninn eða aðra nálæga.

En það að krefjast einungis hertra viðurlaga fyrir m.a. unga ökumenn mun ekki skila sér eitt og sér að betri akstursmenningu þeirra. Málið er að það hefur verið sýnt fram á í mörgum rannsóknum að forvarnarstarf hjálpi einna best til við að hafa hemil á vandamálum þess eðlis sem beint er að.

Þess vegna legg ég til að annað hvort að ökunámi eða framhaldsskólar/grunnskólar fari að taka forvarnastarf fyrir akstur í miklu ríkari mæli inn í myndina. En það er ekki nóg að nemendur hitti og tali við t.d. persónur sem hafa upplifað hörmungar tengdar akstri, því það hefur aðeins tímabundin áhrif á svo marga, þess í stað þarf að útskýra líka fyrir fólki hverjar afleiðingarnar eru og líkurnar á því að eitthvað fari úrskeiðis í akstri, þ.e.a.s. ekki bara einhver papír frá löggunni sem er borgaður eftir á og svo í sumum tilfellum að kaupa sér nýjan bíl. Heldur þarf að tala á tungumáli sem m.a. krakkar skilja, eins og þá staðreynd að ef þú lendir í árekstir á 90 km hraða mun þungin við höggið sem skellur á líkamanum þínum vera nokkur tonn og svo mætti kannski skella inn smá ,,húmor" og spyrja t.d. hvernig ferðu að því að stoppa fíl sem sest ofan á þig eftir minna en eina sek. til að hætta við? Eða eitthvað í þeim dúr sem krakkarnir geta frekar áttað sig á að aðstæðurnar í ökuheiminum eru ekki eins og sitja í Playstation tölvunni heima, þetta er mun meiri alvara heldur en að borga sekt ef löggan nær í hnakkadrambið á þér...

 

Sautján ára á 212 kílómetra hraða